Jak przekonać dziecko do nocnika?

Porzucenie pieluchy to znaczne odciążenie rodziców w życiu codziennym, a także pewna ulga dla budżetu domowego. Niestety, należy się liczyć z tym, że ten proces nie przebiega tak szybko, jak mogłoby się wydawać. Większość dzieci odpowiednie umiejętności fizyczne i psychiczne niezbędne do odpieluchowania nabywa pomiędzy 15. a 24. miesiącem życia. A niektóre są na to gotowe dopiero w 4. roku życia.

Kiedy uczyć dziecko siadania na nocnik?

Korzystanie z nocnika wprowadza do życia dziecka poważne zmiany. Ważne, aby nie forsować ich w trudnym dla dziecka okresie związanym z innymi nowościami czy trudnościami, np. w czasie przeprowadzki, choroby, zmiany opiekunki. Moment, kiedy sadzać dziecko na nocnik jest kwestią indywidualną i zależy od tego czy Twój maluszek osiągnął wystarczającą do tego dojrzałość. Niezbędne jest nabycie przez nie fizjologicznej umiejętności kontroli zwieracza (wstrzymywania, wydalania), a także przełamanie bariery psychicznej. Staraj się, aby pierwsze próby użycia nocnika były miłe i kojarzyły się z ciekawym odkryciem.

Kiedy dziecko jest gotowe na nocnik?

Istnieje kilka znaków, które mogą wskazywać na to, że dziecko dojrzało już do etapu nauki sadzania na nocnik:

• siada i podnosi się samo
• kopie piłkę
• pokonuje schody
• naśladuje gesty dorosłych
• je samodzielnie
• domaga się pewnej niezależności
• zaczyna interesować się swoim nocnikiem
• dotyka pieluchy, kiedy ją pobrudzi

Jak pomóc dziecku zrezygnować z pieluch?

Najłatwiej odzwyczajać maluszka od pieluchy latem. Może on wtedy chodzić po domu, a nawet ogrodzie, z gołą pupą i odczuwać na własnej skórze konsekwencje niekontrolowanego siusiania. Latem też łatwiej o awaryjne przebieranie dziecka − na spacer można zakładać mu luźne, łatwe do zmiany majteczki. Trudniej jest zimą – warto pamiętać, że przy pierwszych próbach z nocnikiem lepiej nie walczyć w ostatniej chwili z szelkami, paskami czy kombinezonami.

Zaopatrz się również w książeczki edukacyjne, których bohaterowie właśnie uczą się korzystać z nocnika. Łatwiej będzie Ci wytłumaczyć dziecku, do czego służy nocnik. Przykładowo, mogą korzystać z niego również lalki i misie.

Jocnik powinien stać w widocznym miejscu, żeby maluszek mógł się z nim oswoić. Jeśli będziesz rozmawiać z dzieckiem o tym, czego od niego oczekujesz, za jakiś czas samo będzie chciało spróbować użyć nowego przedmiotu. Na początku jednak dopilnuj, żeby mały szkrab nie został w tej sytuacji sam i nie wylał na siebie zawartości nocnika po jego napełnieniu. Należy najpierw pokazać mu, co robimy z zawartością nocnika i gdzie ona trafia.

A jeśli już po pierwszych próbach uda się Twojemu skarbowi trafić do nocnika, niech pochwałom nie będzie końca, bij brawo, bądź pełna podziwu. Korzystania z nocnika należy uczyć stopniowo i spokojnie. Warto nagradzać sukces i cierpliwie znosić zdarzające się niepowodzenia.

Kiedy Twoja pociecha opanuje już umiejętność załatwiania się na nocnik, zaproponuj siadanie na specjalnej nakładce na sedes – może dziecku spodoba się „dorosły sposób” na korzystanie z toalety.

Pamiętaj jednak, że nawet maluszek, który nabył już umiejętność kontroli załatwiania się w dzień na nocnik, w nocy w dalszym ciągu może potrzebować pieluszki. Zanim dziecko nauczy się budzić „na siusiu”, upłynie trochę czasu.

Pamiętaj, Twój skarb i tak już przeszedł od swoich narodzin wiele etapów rozwoju i edukacji, na wszystko przyjdzie pora, na samodzielne siusianie do nocnika również. W końcu napęczniała pielucha zacznie przeszkadzać żywotnemu szkrabowi w zabawie i codziennych czynnościach. Wszystko w swoim czasie!