Moje dziecko płacze - co robić?

Dziecko przychodzi na świat z płaczem. To naturalna życiowa reakcja i dowód na to, że jego układ oddechowy zaczyna pracować. Jednak, o ile w momencie narodzin płacz dziecka był dla Ciebie najszczęśliwszą chwilą w życiu, o tyle później przysparza wiele nieprzespanych nocy…

Dlaczego dziecko płacze?

Dla niemowlaka płacz to jedyny możliwy sposób, by poinformować Cię o swoich potrzebach. Nawet jeżeli jest czasem trudny do zniesienia, świadczy o jego „instynkcie” i dowodzi, że dziecko obudziło się i reaguje na bodźce. Płacz nie musi być koniecznie oznaką smutku. W ten sposób dziecko zaczyna komunikować się ze światem zewnętrznym i wyrażać to, na co ma ochotę: pieszczoty, bliskość mamy lub taty… Może też próbować Ci powiedzieć, że się boi, jest głodne, że bolą go ząbki lub brzuszek. Czasami nawet płaczem wyraża swoją złość, jeżeli czuje, że źle odebrałaś wysyłane przez niego sygnały. Za każdym razem łzy uspokajają malucha i pozwalają mu się odprężyć. Czasami dziecko płacząc, wyraża potrzebę zwrócenia na siebie uwagi i oczekuje, że okażesz mu zainteresowanie. Z czasem przekonasz się, że płacz Twojego dziecka nie zawsze brzmi tak samo.

Jak rozróżniać płacz dziecka?

Podczas pierwszych miesięcy życia dziecka, powodem płaczu często mogą być kolki. Bóle brzucha wydają się naprawdę silne i nie jest łatwo uspokoić dziecko, nawet branie na ręce może okazać się bezskuteczne. Największa trudność to rozróżnienie płaczu dziecka sygnalizującego ból od tych normalnych, codziennych łez. W ciągu kilku tygodni szybko nauczysz się rozpoznawać muzykę normalnego, codziennego płaczu Twojego dziecka, który pojawia się, gdy jest śpiące, głodne lub gdy jego pieluszka jest brudna... W zależności od powodu inne będą: ton, nasilenie, intensywność. Rozpaczliwy i głośny krzyk z głodu różni się od kwilenia wyrażającego chęć przytulenia się do mamy. Płacz związany z wieczornym niepokojem z łatwością można też odróżnić od płaczu z głodu lub pragnienia. Ten pierwszy jest o wiele bardziej intensywny, histeryczny, wręcz przypomina napady wściekłości, zwykle trwa od kilkunastu minut do godziny, a nawet więcej. Rodzaje płaczu można interpretować w ten sposób:

• głośny krzyk + czerwona buzia + prężenie ciała = „mamo, jestem głodny!”
• krzyk przerywany szlochaniem = „mamo, boję się” lub „mamo, boli”
• rytmiczne zawodzenie + odwracanie główki + irytacja + zamykanie oczu = „mamo, jestem zmęczony!”
• stopniowane marudzenie = „mamo, potrzebuję czegoś” (zmiana pieluszki, zła temperatura otoczenia, nuda)
• smutne, nosowe popłakiwanie = „mamo, czuję dyskomfort” (ząbkowanie, swędzenie)

Wieczorny płacz dziecka

Wieczorne niepokoje u dziecka są czymś naturalnym i przejściowym. Na ogół szybko znikają. Niektórzy pediatrzy są zdania, że dziecięce marudzenie przed snem pomaga maluchowi uwolnić się od stresów, frustracji i niepokojów, które nagromadziły się przez cały dzień. Nadmiar tych bodźców objawia się płaczem, który jest jedynym sposobem komunikacji dziecka z otoczeniem.

Jak uspokoić dziecko?

Twój maluch jest najedzony, przewinięty i wyspany, a mimo to płacze nadal?Nie ma złotego środka, który działałby w przypadku wszystkich dzieci. Niezawodną metodą na uspokojenie dziecka jest podanie mu tego, o co prosi. Z uwagi na to, że niekiedy jest to trudne do rozpoznania, należy sobie radzić inaczej. To, co najlepiej uspokaja dziecko, jest związane jeszcze z życiem w łonie matki:

• kołysanie – rytmiczne, na rękach lub w kołysce/wózku
• noszenie na rękach/w chuście/nosidle
• przytulanie
• wyciszanie – nadmiar bodźców nie służy niemowlętom (radio, TV)
• regularne szmery i hałasy (działa tu magia odkurzacza, suszarki, pralki, okapu kuchennego, pralki w końcowej fazie działania oraz podróż samochodem)

Ponadto dobrze sprawdzają się:

• spacerowanie – świeże powietrze, melodia wiatru i zmiana otoczenia działają uspokajająco
• śpiewanie – odwraca uwagę od przyczyny dziecięcego „nieszczęścia”

Kiedy minie uporczywy płacz?

Po 3.-4. miesiącu życia dzieci potrafią już lepiej wyrazić swoje emocje, odczucia i lepiej się poruszać. Ich kontakt z otoczeniem jest coraz bardziej intensywny: wszelkie napięcia objawiają się w nieco inny sposób i powoli ustępują, okres uporczywych i niewyjaśnionych krzyków i płaczu powoli mija.

Czytaj dalej