Zobacz o co pytali inni rodzice

Przede wszystkim w 3. trymestrze – jak i przez cały wcześniejszy okres ciąży – nie należy pić alkoholu. Powinno się także unikać niepasteryzowanego mleka oraz przetworów z niego produkowanych. Ponadto warto ograniczyć spożycie gazowanych napojów – mogą one bowiem sprzyjać pojawianiu się problemów gastrycznych, takich jak zgaga.

Kobiety w 3. trymestrze, podobnie jak w poprzednich etapach ciąży, nie powinny jeść serów pleśniowych z niepasteryzowanego mleka. Powinny też unikać surowych ryb – w postaci np. sushi. Warto jednak zaznaczyć, że ryby poddane obróbce termicznej, np. pieczone, są bezpieczne do spożycia, a nawet zalecane w tym okresie. Warto również ograniczyć lub całkowicie wyeliminować z diety wysoko przetworzone produkty, takie jak fast food i chipsy. Dodatkowo, zaleca się kontrolowanie spożycia słodyczy.

W 3. trymestrze ciąży następuje zwykle spory przyrost masy ciała przyszłej mamy, związany m.in. z faktem, że dziecko w jej łonie wyjątkowo szybko zwiększa teraz swoją wagę. Zwykle kobiety w tym okresie przybierają około 1-2 kilogramów miesięcznie, przyrost ten może różnić się jednak u poszczególnych mam. W razie wątpliwości co do zbyt dużej (lub odwrotnie – zbyt małej) liczby kilogramów u kobiety na tym etapie ciąży, warto skonsultować się z lekarzem.

Aby odróżnić te dwa płyny, należy zaobserwować ich kolor i zapach. Płyn owodniowy ma najczęściej słodki zapach i lekko różowy kolor. Z kolei mocz charakteryzuje silny zapach amoniaku i słomkowy odcień.

Jeżeli doskwiera Ci nietrzymanie moczu w ciąży, użyj chłonnych wkładek lub podpasek urologicznych, które stworzone są dla osób z takim problemem. Najlepiej wybierać produkty z bawełnianą powłoczką, która nie będzie podrażniała Twoich okolic intymnych.

Zazwyczaj wysiłkowe nietrzymanie moczu ustępuje samoistnie w ciągu 6 miesięcy po porodzie. Gdy poziom hormonów wróci do normy, a wraz z nim poprawi się napięcie mięśniowe, problem znika. Gdy tak się nie zadzieje, należy skonsultować się ze specjalistą – najlepiej z urologiem lub fizjoterapeutą uroginekologicznym.

Najlepszą zachętą jest doping. Dlatego przywołuj dziecko do siebie i kibicuj mu, gdy próbuje wstawać. Możesz też kupić zabawkę do pchania, która pomoże maluszkowi ćwiczyć równowagę, odpowiednią pozycję i pierwsze kroki. Jeśli będzie atrakcyjna wizualnie, może skłonić szkraba do częstego korzystania i ćwiczenia nauki chodzenia przy okazji.

Jeśli Twój maluszek dopiero uczy się chodzić, nie potrzebuje do tego żadnych butów. Kiedy chodzi na boso, może odczuwać podłoże, co symuluje rozwój mięśni i stawów. Pierwsza para bucików do chodzenia poza domem powinna być lekka i mięciutka, a także mieć lekko zadarty nosek i elastyczną podeszwę. Dobrze też, by była sznurowana, bo w ten sposób obuwie lepiej będzie trzymać się na nóżkach.

Nie. Chodziki sprawiają, że maluszek nieprawidłowo stawia stopy, a jego kręgosłup i biodra nie „uczą się” przyjmować odpowiedniej dla chodu pozycji. Używanie chodzika może prowadzić do wad postawy u dzieci, dlatego lepiej go unikać.

Warto poczekać, aż dziecko samo zacznie wykazywać taką chęć. Zwykle pojawia się ona około 9 miesiąca życia.