Jak budować relacje z dzieckiem?

Każda mama zastanawia się nad tym, jak dobrze wychować dziecko – jest to dla rodziców jedno z największych wyzwań w życiu, które wymaga ciągłej uwagi i samorozwoju. Nie da się oczywiście przewidzieć, jakie problemy wychowawcze mogą się pojawić w Waszym wspólnym życiu z dzieckiem. Jednak warto od samego początku zadbać o odpowiednie podejście do swojej pociechy, aby zbudować z nim więź, która będzie procentować przez całe życie. 

Bliskość

Jedną z fundamentalnych spraw jest to, aby dziecko wzrastało w atmosferze bliskości. Daje mu to bowiem poczucie bezpieczeństwa i oparcia – to zaś ma niezwykle duży wpływ na prawidłowy rozwój psychiczny. Tak zwane rodzicielstwo bliskości zakłada budowanie bliskości zarówno fizycznej, jak i tej emocjonalnej. Z jednej więc strony obejmuje ono karmienie piersią, częste przytulanie dziecka czy noszenie go na rękach. Z drugiej zaś – dużą wagę przykłada się do szacunku wobec małego człowieka, słuchania go i mądrego wspierania maluszka w poznawaniu świata.

W przypadku niemowlęcia metody wychowawcze zgodne z ideą rodzicielstwa bliskości opierają się na zrozumieniu tego, że dziecko nie działa nam na złość ani nie chce wbrew nam postępować. Należy spojrzeć na jego zachowanie jako próbę zaspokojenia swoich potrzeb oraz poznawania granic. Maluszek nie rodzi się bowiem z wiedzą o tym, co jest dobre, a co złe. To my, rodzice, jesteśmy odpowiedzialni za to, aby te wartości dziecku przekazać.

Pokazywanie granic

W świecie dziecka muszą być obecne zasady, bo daje mu to poczucie bezpieczeństwa. Pokazywanie granic akceptowalnych zachowań może jednak przebiegać na różne sposoby. Warto zrezygnować z wydawania sztywnych nakazów i zakazów na rzecz tłumaczenia dziecku, dlaczego zależy nam na tym, aby postępowało w dany sposób. Schodzimy wówczas z pozycji autorytarnej władzy, przybliżając się jednocześnie do dziecka, ułatwiając mu zrozumienie panujących reguł. Znajduje to swoje odzwierciedlenie także w postawie fizycznej – zaleca się, aby tłumacząc coś dziecku, kucnąć przed nim, zejść do jego poziomu. Dużo łatwiej przyswaja ono wówczas to, co mówimy.

Warto też pamiętać o tym, żeby wyraźnie chwalić pozytywne zachowania dziecka. Jest to dla niego doskonała nauka tego, jak powinno postępować. Pochwały, nagrody i inne wyrazy akceptacji stanowią świetną motywację do tego, by Twoja pociecha dalej starała się przestrzegać zasad. Jeżeli zaś dziecko już naruszy granice, które mu pokazaliśmy, spróbujmy je nie tyle ukarać, ile przedstawić naturalną konsekwencję danego zachowania. Dziecko musi bowiem zrozumieć, dlaczego rodzice uważają, że postąpiło niewłaściwie, tak aby miało możliwość poprawienia się w przyszłości.

Słuchanie z szacunkiem

Ważne jest nie tylko mówienie do dziecka, lecz także uważne słuchanie go. Nie przerywaj mu i pozwól powiedzieć to, co chce. Pomóż też nazywać i opisywać jego odczucia – maluszek musi się tego nauczyć, aby móc wyrażać swoje potrzeby. Zwróć uwagę na to, aby nie umniejszać ani nie negować przeżyć czy emocji, o których opowiada. Pytaj też dziecko o zdanie w różnych kwestiach. Pokażesz mu wtedy, że naprawdę interesuje Cię jego opinia i że szanujesz jego przemyślenia. To zaś w przyszłości zaowocuje wyrobieniem w dziecku przeświadczenia, iż jest dla Ciebie ważne i nie traktujesz go przedmiotowo.

Mama i córka a mama i syn

Zapewnienie dziecku dobrego wychowania i nawiązanie bliskiej więzi przebiega nieco inaczej w zależności od tego, czy masz córkę, czy syna. Zazwyczaj dziewczynki są bardziej skłonne do naturalnego naśladowania swoich mam, tak samo jak to się dzieje w przypadku synów i ojców. Nie oznacza to jednak oczywiście, że relacja mama – syn jest słabsza czy mniej istotna. Może po prostu okazać się dla Ciebie bardziej wymagająca. W przypadku wychowania córki opierasz się bowiem na własnych doświadczeniach i starasz się przekazać model kobiecości, który jest Ci znany. Natomiast w wychowaniu syna bazujesz bardziej na intuicji. To dzięki Tobie jednak może on wyrosnąć na pełnego empatii i szacunku wobec innych męża i ojca – a to rola nie do przecenienia!

Postaraj się zaufać sama sobie i mądrze kierować swoim dzieckiem, aby wyrosło na szczęśliwego człowieka. Dzięki temu przekonasz się, że wychowanie jest nie tylko wyzwaniem, lecz także źródłem ogromnej satysfakcji i dumy.