Poród lotosowy: mama obejmująca swoje nowo narodzone dziecko

Poród lotosowy – na czym on polega?

Ciąża
Artykuł
Paź 24, 2025
7 min

Poród lotosowy to praktyka, która polega na pozostawieniu łożyska i pępowiny przy dziecku po narodzinach, aż do momentu ich samoistnego oddzielenia1. Dla części rodziców poród lotosowy ma głębokie znaczenie duchowe i symboliczne – jako łagodne przejście noworodka do życia pozałonowego. Warto jednak mieć na uwadze, że ta praktyka budzi wątpliwości w środowisku medycznym, głównie ze względu na potencjalne zagrożenia zdrowotne. W artykule staramy się przedstawić temat z różnych perspektyw – aby pomóc Wam, rodzicom podjąć bezpieczną i świadomą decyzję.

Czego dowiesz się z artykułu?

Poród lotosowy – co to jest i na czym polega?

Poród lotosowy to procedura, w której trakcie pępowina nie jest odcinana ani zaciskana, tak jak ma to miejsce w klasycznym porodzie. Zamiast tego pozostawia się ją w całości, razem z łożyskiem, aż do momentu, kiedy tkanki naturalnie oddzielą się od ciała dziecka. Proces ten trwa zazwyczaj od 3 do 10 dni. Aby zapobiec rozwojowi bakterii i nieprzyjemnym zapachom, łożysko konserwuje się, najczęściej przy użyciu soli, ziół i odpowiednich opatrunków3. Przez cały czas powinno być ono przechowywane w czystych warunkach, co wymaga od rodziców dużej ostrożności.

Czy wiesz, że...

Idea porodu lotosowego narodziła się w 1974 roku w Stanach Zjednoczonych, kiedy Claire Lotus Day – pielęgniarka i nauczycielka – jako pierwsza zdecydowała się nie odcinać pępowiny po porodzie. Według jej założeń, łożysko pełni nie tylko funkcję fizjologiczną, ale także duchową – oddaje „siłę życia” dziecku i symbolicznie towarzyszy mu w pierwszych dniach po narodzinach4.

W praktyce poród lotosowy oznacza, że noworodek przez kilka dni po narodzinach pozostaje fizycznie połączony z własnym łożyskiem – narządem, który przez całą ciążę odgrywał kluczową rolę w dostarczaniu tlenu i składników odżywczych. Po narodzinach maluszka łożysko nie pełni już funkcji biologicznej, ale traktowane jest jako coś więcej niż jedynie odpad biologiczny – bywa bowiem uznawane za integralną część dziecka. Nieusuwanie łożyska ma sprzyjać łagodnemu przejściu z życia wewnątrzmacicznego do życia poza łonem mamy.

Okresy porodu, czyli jak wygląda poród lotosowy krok po kroku?

Poród lotosowy przebiega w identyczny sposób jak klasyczny poród w pierwszej i drugiej fazie, czyli do momentu urodzenia dziecka. Etap rozwierania szyjki macicy oraz faza parcia nie różnią się od tych znanych z porodów szpitalnych lub domowych prowadzonych standardowo. Różnica pojawia się dopiero w trzeciej fazie porodu, która dotyczy postępowania z łożyskiem i pępowiną5.

W fazie trzeciej dochodzi do wydalenia łożyska po porodzie, jednak zamiast jego przecięcia i utylizacji, pozostaje ono fizycznie połączone z noworodkiem aż do momentu naturalnego odpadnięcia. W tym czasie nie dochodzi do zaciskania ani przecięcia pępowiny – tkanki obumierają, a naczynia pępkowe (naczynia krwionośne w pępowinie, które łączą dziecko z łożyskiem) zamykają się samoistnie3.

Łożysko po porodzie – co się z nim dzieje po porodzie lotosowym?

Łożysko porodowe to narząd o średnicy około 15-20 cm, który jest zbudowany z licznych naczyń krwionośnych, błon płodowych i tkanki łącznej6. W jaki sposób należy je pielęgnować po porodzie lotosowym?

W przypadku porodu lotosowego, łożysko wymaga odpowiedniej troski. Najczęściej umieszcza się je w czystym pojemniku wyłożonym chłonną tkaniną. Łożysko można delikatnie opłukać ciepłą wodą i osuszyć, a następnie posypać mieszanką soli morskiej oraz suszonych ziół – zwykle używa się rozmarynu i lawendy. Połowa mieszanki stosowana jest standardowo pierwszego dnia, a reszta następnego2.

Po zabezpieczeniu łożysko zawija się w czysty, chłonny materiał, który powinien być regularnie zmieniany, aby utrzymać suchą powierzchnię i ograniczyć rozwój bakterii. Łożysko trzymane jest blisko dziecka, z zachowaniem ostrożności, by nie powodować naprężeń na pępowinie2.

Kluczowe jest przestrzeganie zasad higieny – dobrze jest myć ręce przed i po każdej czynności związanej z pielęgnacją oraz codziennie sprawdzać, czy nie pojawiają się objawy infekcji, takie jak nieprzyjemny zapach, przebarwienia lub wyciek2.

Poród lotosowy – zalety i argumenty zwolenników

Zwolennicy porodu lotosowego uważają, że pozostawienie pępowiny aż do jej naturalnego odłączenia wspomaga kontynuację przepływu krwi do dziecka, co może korzystnie wpływać na rozwój krążeniowo-nerwowy. Odwołują się oni do analogii z opóźnionym zaciskaniem pępowiny, sugerując, że podobne korzyści, choć wydłużone w czasie, mogą równie dobrze wspomagać ukrwienie mózgu noworodka i magazynowanie żelaza2.

Ponadto, według zwolenników, brak rany po przecięciu pępowiny zmniejsza ryzyko infekcji, a proces naturalnego gojenia pępka u noworodka przebiega łagodniej i szybciej. Dodatkowo zwraca się uwagę na wymiar duchowy, który według zwolenników może sprzyjać spokojniejszemu przejściu dziecka na świat oraz wspierać budowanie emocjonalnej więzi między matką a noworodkiem.

Ci, którzy są za porodem lotosowym, podkreślają również, że może on wspierać regenerację fizyczną i psychiczną mamy, wymusza bowiem wolniejsze tempo życia po porodzie. W ich opinii dzięki tej praktyce cały proces staje się bardziej spokojnym i świadomym doświadczeniem2.

Lotosowy poród: mama trzyma w rękach nowo narodzone dziecko

Porody lotosowe – jakie jest stanowisko specjalistów?

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zdecydowanie nie rekomenduje pozostawiania łożyska przy noworodku jako standardowej procedury. Eksperci zalecają za to opóźnione zaciskanie pępowiny – co najmniej na minutę, a najlepiej do przerwania tętnienia – co poprawia zasoby żelaza u dziecka i wspiera jego zdrowy rozwój w pierwszych sześciu miesiącach życia. Te wytyczne są światowym standardem6.

Również organizacje, takie jak Amerykańskie Kolegium Położników i Ginekologów (ACOG) i Amerykańska Akademia Pediatrii (AAP), wyraźnie zalecają opóźnione zaciskanie pępowiny (DCC – Delayed Cord Clamping), przypominając, że korzyści takiego podejścia (wyższe poziomy żelaza, lepszy przepływ krwi, mniejsze ryzyko anemii) są potwierdzone badaniami, bez zwiększania ryzyka poważnych powikłań2.

Eksperci zwracają uwagę, że pozostawione łożysko przestaje pełnić funkcję biologiczną i może sprzyjać rozwojowi bakterii, co w rzadkich przypadkach bywa związane z infekcjami, takimi jak zapalenie pępka (omfalitis) czy sepsa oraz zakażenia tkanek płuc i serca3. Opisywano również pojedyncze przypadki komplikacji, takich jak zapalenie wątroby o niejasnej przyczynie czy idiopatyczna żółtaczka u noworodków po porodzie lotosowym.

Jak podkreślają eksperci z American Academy of Pediatrics, nie przeprowadzono żadnych wiarygodnych badań, które mierzyłyby wpływ tej praktyki na rozwój poznawczy lub emocjonalny niemowląt. Tymczasem dokumentowane są konkretne przypadki poważnych powikłań, takich jak zapalenie wsierdzia czy groźny szok hipowolemiczny spowodowany utratą krwi z dziecka do obumierającego łożyska3. Royal College of Obstetricians and Gynecologists w Wielkiej Brytanii wprost ostrzega przed brakiem dowodów na bezpieczeństwo tej procedury.

Paradoksalnie, choć zwolennicy porodu lotosowego postrzegają go jako bardziej naturalny sposób narodzin, w rzeczywistości praktyka ta wymaga intensywniejszego monitorowania medycznego niż standardowy poród. Specjaliści położnictwa zwracają uwagę, że pozostawienie obumierającego łożyska wymaga dokładniejszej obserwacji pod kątem powikłań i zwiększonej liczby testów diagnostycznych. W efekcie rodziny poszukujące naturalnej opcji porodu mogą otrzymać bardziej inwazyjne doświadczenie niż przy standardowej opiece nad noworodkiem.

Lotosowy poród w Polsce i na świecie – przepisy i praktyka

Na świecie porody lotosowe są bardzo rzadkie i przeważnie realizowane w warunkach domowych. W Polsce zdarzają się sporadycznie, zwykle za zgodą położnych i lekarzy, ale nie są częścią oficjalnych procedur szpitalnych. W wielu krajach medycyna postrzega tę metodę jako kontrowersyjną ze względu na możliwe zagrożenia, co sprawia, że większość placówek ogranicza jej stosowanie lub wymaga szczegółowej zgody i monitoringu lekarza prowadzącego ciążę.

Zwolennicy porodu lotosowego często podkreślają duchowy wymiar praktyki, łagodniejsze przejście noworodka do życia poza łonem matki oraz wzmacnianie więzi rodzinnych – choć obecnie brakuje naukowych danych potwierdzających te korzyści.

Z kolei specjaliści ostrzegają przed możliwym ryzykiem infekcji i powikłań, które mogą pojawić się w wyniku pozostawienia łożyska przy nowo narodzonym dziecku. Alternatywą, która zyskuje poparcie w badaniach naukowych i jest rekomendowana przez światowe organizacje, jest opóźnione zaciskanie pępowiny – bezpieczne i korzystne rozwiązanie wspierające zdrowie noworodka.

Decyzja dotycząca porodu lotosowego powinna być podejmowana na podstawie pełnej wiedzy o możliwych ryzykach i potencjalnych korzyściach tej praktyki – zawsze w konsultacji z lekarzem. Niezależnie od tego, czy zdecydujecie się na poród lotosowy czy nie – najważniejsze pozostaje bezpieczeństwo matki i dziecka.

FAQ

Czy poród lotosowy można przeprowadzić w szpitalu?

W niektórych szpitalach jest to możliwe, jednak zależy to od polityki placówki i zgody personelu medycznego. Warto wcześniej omówić ten zamiar z lekarzem lub położną.

Czy poród lotosowy wpływa na gojenie się pępka u noworodka?

Pępowina oddziela się naturalnie, dlatego też proces gojenia może przebiegać inaczej niż przy standardowym odcięciu. Gojenie może być szybsze, ale nadal wymaga odpowiedniej opieki i obserwacji. 

Czy poród lotosowy wymaga specjalnej opieki położnej lub lekarza?

Pępowina oddziela się naturalnie, dlatego też proces gojenia może przebiegać inaczej niż przy standardowym odcięciu. Gojenie może być szybsze, ale nadal wymaga odpowiedniej opieki i obserwacji. 

Jak długo trwa oddzielanie się pępowiny podczas porodu lotosowego?

Zwykle trwa od 3 do 10 dni. Proces ten jest indywidualny i zależy od wielu czynników, takich jak wilgotność, temperatura otoczenia i higiena.

Czy można wykonać poród lotosowy przy porodzie przez cesarskie cięcie?

Teoretycznie tak, choć jest to rzadziej praktykowane. Wymaga współpracy zespołu medycznego i dokładnego zaplanowania, aby zachować sterylność i bezpieczeństwo podczas operacji.

Źródła:

1Tricarico A., Bianco V., Rita di Biase A. at al. Lotus Birth Associated With Idiopathic Neonatal Hepatitis, „Pediatrics and Neonatology” 2017, s. 281-282. Online: https://www.pediatr-neonatol.com/action/showPdf?pii=S1875-9572%2816%2930075-4. Dostęp: 22.07.2025.

2Lakshmi M. Lotus Birth: Holistic Practise. „International Journal of Advanced Research (IJAR)” 2024, s. 133-136. Online: https://www.researchgate.net/publication/383612283_LOTUS_BIRTH_HOLISTIC_PRACTICE. Dostęp: 22.07.2025.

3Nolt D., O’Leary S. T., Aucott S.W. Risks of infectious diseases in newborns exposed to alternative perinatal practices. „Pediatrics” 2022, t. 149, nr 2. Online: https://publications.aap.org/pediatrics/article/149/2/e2021055554/184545/Risks-of-Infectious-Diseases-in-Newborns-Exposed?autologincheck=redirected. Dostęp: 22.07.2025.

4Stysiał A., Przestrzelska M., Żelazko K. Poród lotosowy – studium przypadku. „Współczesne Pielęgniarstwo i Ochrona Zdrowia” 2017, t. 6, nr 3, s. 104-106. Online: https://bibliotekanauki.pl/articles/470180. Dostęp: 22.07.2025.

5Münevver Gönenç I., Menekse Nazlı A., Ay E. Qualitative Study on the Experience of Lotus Birth. „Journal of Obstetric Gynecologic & Neonatal Nursing” 2019, s. 645-653. Online: https://www.researchgate.net/publication/336100016_Qualitative_Study_on_the_Experience_of_Lotus_Birth. Dostęp: 22.07.2025.

6El-Mowafi D.M. Obstetrics simplified. The Placenta. Online: https://www.gfmer.ch/Obstetrics_simplified/Placenta.html. Dostęp: 22.07.2025.

7WHO. Guideline: Delayed umbilical cord clamping for improved maternal and infant health and nutrition outcomes. Online: https://iris.who.int/bitstream/handle/10665/148793/9789241508209_eng.pdf?sequence=1. Dostęp: 22.07.2025.